Page 21 - Ege Life Dergisi 136. Sayı Nisan 2019

yılbaşı sabahı kapımın altında bütün yurt arkadaşlarımın tebrik
kartları olduğunu görünce çok duygulandım, benim yeni yılımı
kutluyorlardı. Sonra sıcak bir arkadaşlığımız başladı.

ben üniversiteli bir kız öğrenciden, İngilizce ders almaya başla-
dım. İngilizce öğreneceğime hiç kimse inanmıyordu, üç kişi ya-
nımdaydı sadece. Sydney, annem ve babam… İngilizceyi çok se-
viyor ve gece gündüz çalışıyordum. Ailem baktı ki ben İngilizceyi
öğrenebilmeye başladım, bana profesyonel bir hoca buldu. İnanıl-
maz bir hızla öğreniyordum. Çok iyi bir hocadan İngilizce dersi
almaya başlamıştım. Altı ay ders aldığım hocamın desteğiyle ve
benim isteğimle, İngilizcem çok ilerledi. Mucizeler yarattık.

Engeller karşısında sizi motive eden şey ne oldu?

Engeller karşısında beni motive eden şey “Sevgi ve inanç” oldu.

“KİTAPTA İÇİMİ DÖKTÜM”
“BEŞ PARASIZ
HAVAALANININ ORTASINDA KALDIM” Hayat hikâyenizi anlatan bir kitap yazmışsınız. O süreç nasıl
oldu? Kitabı yazarken neler hissettiniz? Neler yaşadınız?
Yılbaşı tatili için Türkiye’ye gelmek istediğimde kardan bü-
tün yollar kapanmıştı. Beş parasız havaalanında mahsur Benim hikâyem her şeye rağmen engeller oldu
kaldım ve “I’m deaf, help me!” diye bağırırken buldum hep… Attığım adımlar öylesine büyük ki birçok
kendimi. İki bayan Türk yolcu bana yardım etti ve engelsiz insanın defalarca önüne geçtim 30
sonunda Noel tatili için Türkiye’ye ulaştım. Geriye yıllık hikâyemde. Duyma, konuşma, toplum
dönüp baktığımda İngiltere’yi, oradaki arkadaşla- içinde var olma, kendini kabul ettirme gibi
rımı ve yurttaki odamı çok özlüyorum. Erasmus onlarca engeli bir bir aştım küçücük yaş-
bana sadece birey olduğumu hatırlatmadı, bütün larda… Sonraki yıllardaysa cinsel kim-
dünya insanlarını birleştiren şeyin dil olmadığını liğim engel olmaya başladı bana… Çok
yüreklerdeki sevgi olduğunu gösterdi. Bu yolcu- yorgundum. Çok yara bere bıraktı hepi-
lukta Anadolu Üniversitesi Rektörümüze, Rektör mizde… İşitme engelli ve eşcinsel olmam
yardımcısına ve Sayın Zekiye Doğan’a binlerce te- benim suçum değildi. Bunlar Allah’ın bana
şekkür, ailem ve ben adına. verdiği bir özellik. Herkesin bunu duymasını
istedim ve kitap yazmaya başladım… Kitap ya-
Erasmus yolculuğunda ne gibi engellerle karşılaştınız? zarken içimi döküyordum, rahatlatıyordu beni…
Mucizelerin hep var olduğunu düşündüm…
Erasmus tanışma toplantısına katıldım. Fakat konuşulanları hiç anla-
mıyordum. Bana yazarak fazla yardımcı olamıyorlardı. Kendimi tam bir Türkiye’de engelli haklarının yeterince gözetildiğini düşü-
sağır gibi hissettim. Kendimi çok yalnız hissediyordum ve korkuyordum. nüyor musunuz?

Türkiye’de engelli haklarının yeterince gözetildiğimi pek dü-
“İNGİLİZCE ÖĞRENECEĞİME şünmüyorum. Çünkü hissettirmiyorlar ve yaşatmıyorlar…
KİMSE İNANMIYORDU”
Son olarak Ege Life okuyucularına neler söylemek istersiniz ?
İşitme engelli bir birey olarak İngilizceyi nasıl öğrendiniz?
Ben dürüstlük taraftarıyım. Bence kimse kimseyi yargılamamalı.
Üniversite ikinci sınıftaydım ve İngilizce öğrenmeyi çok isti- Kimin nerede, ne zaman, nasıl böyle bir şeyle karşılayacağını kimse
yordum. Bir gün Facebook’ta Amerikalı bir genç kızla tanıştım bilemez. Bu yüzden herkesin herkesi mutlu edeceği, yargılamayacağı
ve yazışmaya başladım. İngilizceye alışmamı sağladı. Bu arada da ve en önemlisi seveceği bir dünya olsun… Mucize olan biziz…

NİSAN 2019 Ege Life 19