Çorap ile Başlayan İsyan

30 November 2018

Melis Barçın, 1983 İzmir doğumludur. İngiliz Dili ve Edebiyatı'ndan mezun olduktan sonra, eğitimine Roma'da devam etmiştir. Çocukluğundan bu yana peşini bırakmayan hayal dünyası sayesinde yazmaya aşık bir blogger ve iki çocuk annesidir.

30 November 2018
1159 Görüntülenme
YORUM

Çorap ile Başlayan İsyan

Çocuklarımızı sorumluluk konusunda bilgilendirmede zayıf bir toplumuz. Anneler olarak her türlü kirli işi kendimiz yapmaya çalışırız. Öyle ki bazen onların yaşının izin verdiği şeyleri bile onlar yerine biz yaparız. Sanırım yaklaşık üç ay önceydi, bizim 4 yaşındaki fındık ile aramızda şöyle bir diyalog geçti:

“Anne yukardan çoraplarımı getirir misin?” (Bu sırada kendisi televizyon izliyor.)
Önce hiç düşünmeden “Tamam” dedim. Merdivenlere doğru yürürken bir an duraksadım.
“Sen neden gidip almıyorsun?”
“Yukarı çıkmak istemiyorum.”

Galiba beynime bir pıhtı falan atmıştı. Biraz önce kızım sırf canı istemediğinden çorabını annesine mi getirtmeye çalışıyordu? Bu nasıl şımarıklık böyle diye geçirdim içimden. “Gidip kendin alabilirsin bence” deyip yönümü değiştirdim.

Sonraları bu konuda aslında çocuklara bu özgüveni benim verdiğimi fark ettim.
Oynandıktan sonra yerine konmayan oyuncaklar, pijamaların yere fırlatıldığı yatak odaları, evin herhangi bir yerine konmuş yarım kalmış yiyecekler… İş çığırından çıkmıştı. Bense bunu ancak bir çorap ile fark edebilmiştim. Geç mi kalmıştım? Bu ortamı ben mi yaratmıştım? Peki ben neden böyle yapıyordum?

O sıralar gerçekleşen kızımın okul toplantısında aslında Defne’nin okulda oyuncaklarını toplayan, düzenli, kendi kendine giyinebilen, sorumluluklarını yerine getiren bir çocuk olduğunu duyunca çok şaşırdım. Evdeki durumdan bahsetmeye utandığım için sadece gülümseyerek sessizliğimi korudum. :) 6 yaşındaki kızım küçüğe nazaran daha iyiydi ama onun da sorumsuzca davrandığı, daha doğrusu annesinin ona sunduğu (bir şey unutulduğunda hemen gidip almak, masayı hazırlamak kaldırmak, odayı düzenlemek oyuncakları toplamak, kıyafetleri kitaplarını düzenlemek vs.) nimetlerden faydalanmak işine geliyordu.

Evde sürekli bir “Anne!” sesi, istek cümlesiyle bitiyordu. Buna bir dur demeliydim. Biraz oturup araştırdığımda aslında bu yaş çocukların birçok şeyi yapabildiğini gördüm. Çorapla başlayan isyanım evde onların yapması gereken işlere sirayet etti. Artık su istediklerinde onlara su vermeyeceğimi, bunu kendilerinin yapabileceğini söyledim. Sofrayı hazırlamanın sadece benim görevimin olmadığını ve onların da bana yardımcı olabileceklerini, yemekleri bittikten sonra tabakları lavabonun kenarına koymalarını, odalarını toplamalarını, çantalarını hazırlama konusunda bana yardımcı olmalarını, oyuncakları ve kitapları düzenleme görevini onların yapabileceğini açıkladım. Oyuncak toplama kısmına burun kıvırsalar da genel konuşmama pek itiraz etmediler. Onlara ihtiyacım olduğunu söylediğimde ise birbirlerine bakıp gülümsediler. Bunu duymak biraz hoşlarına gitmişti.

Konuşmanın ertesi günü bir günde sihirli değnekle her şey iyileşmedi ama zamanla onlardan beklediğimden daha fazla sorumluluk almaya başladılar. Yemek yaparken, meyve suyu sıkarken, evi süpürürken ya da eşyaları toplarken, ütülenen kıyafetleri yerleştirirken bir küçük yardımcı gibi peşimde dolanmaya, bana yardımcı olmaya başladılar. Markete gittiğimizde alışveriş listesindekileri bulup hemen sepete ekleme görevi bile onları bir oyun kadar eğlendiriyordu. Hâlâ arada günün yorgunluğuna ve ruh hallerine göre gelgit yaşasak da genel değerlendirmem pekiyi. :)

Siz de benim çocuğum neler yapabilir diye merak ediyorsanız, aşağıdaki 2-11 Yaş arası sorumluluk listesine bir göz atın derim.

2-3 Yaş

• Yataklarını yapmaya yardımcı olabilirler.
• Sizin yönlendirmenizle oyuncakları yerlerine koyabilirler.
• Kirli eşyaları çamaşır sepetine koyabilirler.
• Evcil hayvanınıza sizin eşliğinizde yemek koyabilirler.
• Küçük ev işlerinde yardımcı olabilirler.

4-5 Yaş

Not: Bu yaş aile sorumluklarında eğitilebilir.
• Minimum yardımla giyinirler.
• Minimum yardımla yataklarını düzenlerler.
• Arabadan eve eşya getirebilirler.
• Oyuncaklarını toplayabilirler.
• Ellerini kendi başına yıkabilirler.
• Sofrayı sizin yönlendirmenizle kurabilirler.
• Yiyecekleri hazırlamada anne ve babalarına yardımcı olabilirler.
• Hafif alışveriş poşetlerini taşıyabilirler.
• Çamaşır makinesine kirli eşya koyabilirler.
• Yıkandıktan sonra çorapları eşleştirebilirler. (Bu, onlar için çok eğlenceli bir oyun haline dönüşebiliyor. :) )
• Ebeveynlerin asistanlığında telefonu cevaplayabilirler.
• Evcil hayvanların yemek ve su kaplarını doldurma konusunda sorumluluk alabilirler.
• Yerleri temizlik sopası yardımıyla silebilirler.

6-7 Yaş

• Her gün kendi yataklarını yapabilirler.
• Dişlerini fırçalayabilirler.
• Saçlarını tarayabilirler.
• Kendi eşyalarını seçip giyinebilirler.
• Evdeki evcil hayvanın sorumluluğunu (yeme içme gezdirme) alabilirler.
• Birden fazla oda süpürebilirler.
• Birden fazla odanın yerlerini temizlik sopası yardımıyla silebilirler.
• Ütülenmiş eşyaları dolaplarına yerleştirebilirler.
• Bulaşık makinesini boşaltabilirler.
• Sizin yönlendirmenizle yemek hazırlayabilirler.
• Çöp kovasını çok ağır olmamak kaidesiyle boşaltabilirler.

8-11 Yaş

• Kişisel hijyeninden sorumlu olabilir.
• Yatak odasını temiz tutabilir.
• Ödevlerinden sorumlu olabilir.
• Sahip olduğu şeylerden sorumlu olabilir.
• Sabahları kendi başına çalar saat yardımıyla kalkabilir.
• Bulaşık yıkayabilir.
• Araba yıkayabilir. (Sizin yönlendirmenizle)
• Kolay yemekleri yapabilir.
• Banyoyu sizin yönlendirmenizle temizleyebilir.
• Bahçe işlerinde size yardım edebilir.
• Çamaşır makinesini kullanmayı öğrenebilir.
• Çamaşır atmayı (giyecekleri ayırmayı, programları öğrenmeyi) sizin yönlendirmenizle yapabilir.
• Çöp atabilir.

Melis Barçın

01.02.2018