Güncel Haberler
Arzu Demirci, 1986 İzmir doğumludur. Eski profesyonel atlet olan Demirci, Ege Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği 2011 mezunudur. 2008'de personal trainer olarak eğitmenliğe başlamış ve hala profesyonel olarak spor eğitmenliğine devam etmektedir. Aynı zamanda aktif olarak çeşitli projelerde yer almaktadır.
Arzu Demirci
Bir ihtiyaçtır nefes almak, hayattın devamlılığı için. Derin derin solumak varken en stresli olduğumuz anlarda hep tutarız nefesimizi ve kasarız tüm vücudumuzu. Sonrasında ağrılar başlar boyunda, omuzlarımızda…
Tüm dünyayı sarsan Covid-19 ile savaşırken bir de stres düzeyimizin artmasıyla bunları yaşar ya da duyar olduk. Değişen dünyada çalışma şartları farklılık gösterdikçe, evlere kapandığımız zamanlar arttıkça hareketimiz azalır oldu; hayat kalitemizin düşme olasılığı arttı.
Hayata devam ederken her nerede olursak olalım kendimize ufak zamanlar ayırarak, yaşamak için ihtiyacımız olan oksijenin nefes egzersizleri ile doğrudan alınması sağlanabilir. Doğru nefes almak sayesinde kendinize kattığınız en güzel şey, ruh hâlinizin değişimi olacaktır. Açılan algılarınızla, vücudunuza giren oksijen sayesinde bütün sistemlerinizin olması gerektiği gibi çalıştığını hissedecek ve bitik olduğunuz günün devamı, tam tersine dönecektir.
Doğru nefes almak, bedenimizin ihtiyacı olan oranda oksijenle dolması ve beynin tazelenmesi anlamına gelmektedir. Beden yeterince oksijeni almadığında kana yeterince oksijen gitmeyecektir. Nefes engellendiğinde ise yorgunluk ve hastalıklar ortaya çıkar.
Doğru nefes alıp vermenin en iyi şekli, bir bebeğin nefes alıp-verişidir. Bu yazı bir gün önünüze çıkar ve okur iseniz lütfen bir bebeği izleyin ve ona eşlik edin. :) Doğru nefes alıp vermeyi hayata ilk geldiğimiz anlarda yapabilirken ne gariptir ki yaş aldıkça unuturuz.
Gün boyu farkında olmasak da ağzımızdan nefes alıyor olabiliriz. Böyle bir nefesle burun deliklerimiz zamanla daralır ve burun yapması gereken işlevi yavaş yavaş kaybeder. Bu yüzden ilk adım, burnumuzdan nefes almaktır.
İkinci adım ise, diyaframımızı kullanmaktır. Bir elimizi karnınızın, diğer elinizi göğsünüzün üzerine koyun. Ağzınız kapalı bir şekilde burnunuzdan nefes alın. Bu nefesi alırken midenizin şiştiğini gözünüzle görüp elinizle hissedebilirsiniz. Nefesinizi verirken de aynı şekilde burnunuzdan vermelisiniz. İnen şişkinlikten anlayacağınız üzere tüm nefes boşalacaktır. Burada nefes alıp verirken göğsümüzün değil, karnımızın yukarı aşağıya hareket ediyor olması gerekir, karnınızdaki elinizi izleyin. Bu alıştırmaya 2-3 saniye ile başlayıp, daha sonra alıştırmayı 5-6 saniyeye kadar uzatabilirsiniz. Bu süreyi vücudunuz izin verdiği sürece uzatabilirsiniz. Unutulmamalıdır ki nefes alıp verirken sınırlar çok zorlanılmamalıdır.
Var olan nefes alma teknikleri ile bu egzersizleri çeşitlendirebilirsiniz. Şubat ayı sayımızda bu teknikleri yazıyor olacağım. :) Sağlığımızın yerinde olduğu ve sevdiklerimizle yan yana olabileceğimiz yeni bir yıl olması dileğiyle.
